۱۳۸۹ تیر ۱۸, جمعه

خاطرات اروپا : ماستریخت یا «اینا دیگه کین؟»



شهر ماستریخت در جنوبی ترین نقطه هلند و در دو سوی رودخانه ماس (Maas) قرار گرفته و درست در منطقه ایه که شبیه یه زبونه بین دو کشور بلژیک و آلمان نفوذ کرده و درست به همین دلیل هم شهر یه موقعیت ویژه و خاص داره. یعنی نشونه هایی از هر سه فرهنگ رو میشه هم زمان توش دید. به علاوه یکی از قدیمی ترین شهرها و به یه روایتی قدیمی ترین شهر هلنده، فعلا بین این شهر و شهر نایمیخن در شرق هلند روی قدیمی تر بودن دعواست! هیچ کجای دیگه نمیشه این همه آثار قدیمی و عمدتا مربوط به 1000 سال پیش رو یکجا دید. ظاهرا تاکید زیادی هم روی این قدیمی بودن می شه و به همین خاطر اصراری را هم برای نوسازی منطقه قدیم شهر نیست که هیچ، حتی حاضر نیستن دستی به سر و روش بکشن! و این تو هلند که معمولا شهرهاش بسیار تمیز و منظمه یه استثنا محسوب می شه. ماستریخت وسط بلژیک و آلمانه اما به دلیل وجود آثار معماری رومی شاید بیش از همه به ایتالیا شبیه باشه، با همون کهنگی و فرسودگی. و این البته همه ماجرا نیست چون حتی برخلاف کل هلند اینجا تنها جائیه که میشه چند نقطه مرتفع و تپه ماهور دید، البته در مقیاس سرزمین پست و جلگه ای هلند، وگرنه بلند ترین نقطه اش 323 متره که اتفاقا روی همون نقطه محل تلاقی مرز سه کشوره! مردمش هم تقریبا به چند زبون مسلطند و یه جایگاه ویژه برای خودشون قائلن. شاید مردم اینجا کمترین شباهت رو به مردم هلند داشته باشتن و درست مثل شهرشون که هیچ نشونی از نشانه های متداول هلند نداره، مثل آسیاب های بادی، مزارع لاله، پنیر، کفش های چوبی ... ، کمتر نشانی از هلندی ها دارن. همین تفاوت ها باعث شده که بگن واقعا اینا هلندین یا چی؟!اما ماستریخت تقریبا ده سال پیش حسابی اسمش سر زبون ها افتاد به این دلیل که نقطه عطفی در شکل گیری اتحادیه اروپا شد. در سال 1991 در این شهر 12 کشور اروپایی پیمان نامه اقتصادی، سیاسی و پولی می بندن و اروپای واحد رو شکل می دن. بنابر این یه جورایی زادگاه یورو هم محسوب می شه.اون موقع که اونجا بودم تو میدون اصلی منطقه قدیمی شهر به نام فرایهوف، داشتن سازه های بزرگی رو نصب می کردن تا یه سن عظیم برای برگزاری کنسرت بزرگ آندره ریوی معروف تو شهر زادگاهش برپا کنن (تو عکس مشخصه). آندره ریو(Andre Rieu) همون رهبر ارکستریه که معمولا اجراهای شب کریسمسش تو اروپا کلی طرفدار داره و اجراهای شوخ و شنگش از آثار کلاسیک چهره دلپذیرتری رو از این نوع موسیقی به نمایش می ذاره. من که هر وقت اونو می بینم یاد چکناواریان خودمون می افتم که اون هم تلاش زیادی می کنه تا با اجراهای متفاوتش فضای خشک و جدی موسیقی کلاسیک رو با طراوت و با نشاط بکنه. البته خیلی از اهل فن سبک کارشو نمی پسندن اما برای من که همیشه جذاب بوده. عکس های ماستریخت رو می تونین تو لینک زیر ببینید. عکس های چشم انداز شهر رو از بالای برج کلیسای سبک گوتیک سنت یان در میدان فرایهوف گرفتم.



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر