خاطرات اروپا: آهسته با لاله ها (13)

شهر هارلم یا «در کوچه های عشق»

هارلم شهر دنج و زیباییه. اسم شهر از واژه haarloheim به معنی مکانی چوبی بر فراز تپه شنی است. ولی بهتون اطمینان می دم که اونجا هیچ تپه ای، چه شنی چه غیر شنی وجود نداره. اونجا هم مثل بقیه جاهای هلند کاملا مسطحه. (ظاهرا هلندی ها می خوان کمبود بی ارتفاعیشون رو تو اسمای شهراشون جبران کنن.) یه زمانی این شهر بعد از آمستردام بزرگترین بندر رو داشت. اما با آمدن اسپانیایی ها در سال 1572 و تصرف شهر از رونق افتاد تا این که بعد از آزادیش این بار به مرکزی برای جذب هنرمندان و نقاشان بدل شد.

این شهر بیش از همه به دلیل محله های موسوم به هوفیا معروفه که مکان های باغ مانند دنج و محصوریه که قبلا برای پناه دادن به مردم در مواقع خطر استفاده میشده. یکی دوتاشون رو دیدم و خیلی بامزه و دنجه و ساکنینشون هم خیلی با ذوق و سلیقه تزیینش کرده بودن و محل رفت و آمد و پاتوق توریست ها شدن. شهر یه عالمه کوچه های باصفا داره که توش پر از گلدان گل و پیچکه. کوچه هاش واقعا دیدنیه. جالب اینه که توی یکی از همین کوچه ها بود که دیدم سرتاسرش رو با لباس های نارنجی تزیین کرده بودن. هرکی هر چی داشت از تی شرت وبلوز گرفت تا لباس زیر که نارنجی بود برداشته بود و آویزون کرده بود. در مجموع خیلی شهر دلنشین و صمیمی و مصفائیه و اگر ساعت ها توش بگردی و یا نه، حتی اگه ساعت ها توی یکی از خیابون ها یا کوچه های خوشگل و تروتمیزش بشینی از این همه زیبایی سیر نمی شی.