گردشگري آرام

گردشگري آرام يكي از شاخه هاي «جنبش آرام» است كه قصد دارد آرمان هاي جنبش را در حوزه گردشگري محقق كند. هدف گردشگري آرام ترويج و اشاعه نوعي گردشگري مسئولانه و پايدار است كه طي آن ارج نهادن به طبيعت و محيط زيست، احترام به تكثر فرهنگي، حفظ محيط ها و فضاهاي تاريخي و شناسايي ارزش هاي بومي به عنوان اصول اساسي مورد توجه قرار مي گيرند. گردشگري آرام، شيوه رايج گردشگري هاي برنامه ريزي شده را كه بازديد از نقاط ديدني و جاذبه هاي توريستي را در كوتاه ترين زمان ممكن سر لوحه كار خود قرار داده اند كنار مي گذارد و تجربه تازه اي از گردش و سفر را پيش رو مي نهد. تجربه اي كه به گردشگر امكان مي دهد تا در طول سفر همچون ساكنين بومي مقصد سفر زندگي كند، در خانه هاي آنها اقامت كند، همچون آنان در شهر پرسه بزند، خريد كند، آشپزي كند، در رويدادهاي جمعي مشاركت كند، و حتي گاه در كنار آنان كار كند. بدين ترتيب فرصتي مي يابد تا سبك زندگي جديدي را تجربه كند و بدين ترتيب شناخت عميق تري از فرهنگ و مردمان منطقه بدست آورد كه بسيار ارزشمندتر و جذاب تر از دانسته هايي است كه از طريق راهنماهاي تورها و بازديدهاي عجولانه و سرزدن شتاب زده به مكان هاي خاص گردشگري حاصل مي شود. پياده روي، استفاده از دوچرخه و قطار به جاي هواپيما و خودرو، اقامت در خانه هاي بومي به جاي رفتن به هتل و مهمانسرا، استفاده از خوراك هاي محلي و يا تهيه خوراك با استفاده از مواد غذايي بومي به جاي رفتن به رستوران و استفاده از غذاهاي آماده، اقامت طولاني در يك منطقه و گردش فراغ بال در جاي جاي آن و كشف مكان هاي ناشناخته و دورافتاده منطقه، آشنايي با فرهنگ ، آداب و رسوم و آيين هاي مردم منطقه و مشاركت در آنها از جمله ويژگي هاي اين شيوه گردشگري است. از سوي ديگر گردشگري آرام به مناطق بومي نيز اين امكان را مي دهد تا با تقويت سياست مهمان نوازي و پذيرش، زمينه را براي بهبود جذابيت هاي منطقه در چشم انداز توسعه پايدار اجتماعي و زيست محيطي فراهم كند.
و سرانجام اين كه گردشگري آرام بار ديگر مفهوم "زندگي آرام" را تبليغ مي كند كه معرف بازگشت به آن نوع شيوه زندگي است كه شالوده يك جامعه پايدار را شكل مي دهد. در اين باره باز هم صحبت مي كنيم.