روزانه ها: «بی عرضه هیچ غلطی نکرد اما باز دسش درد نکنه»

همون طور که می دونین، شماره ویژه مجله تایم درباره 100 چهره تاثیرگذار سال 2009 دو مطلب درباره میرحسین موسوی و رهنورد چاپ کرده که جالبه. مطلب میرحسین موسوی رو شهره آغداشلو نوشته که متاسفانه اصلا مناسب این کار نبود و نوشته اش برای کسی که آشنایی با موضوع نداره بسیار نارساست. اما دومی جالبتره از این نظر که مطلبش رو خانم شیرین عبادی نوشته که بالقوه می تونست خیلی هم موجه باشه. اما به همون اندازه که گرفتن جایزه صلح نوبل برای ایشون شگفت انگیز بود متن ارسالیش هم برای معرفی خانم رهنورد ایضا شگفت انگیزه. البته معمولا تو این متن ها قرار نیست به سبک ما ایرانی ها به همدیگه دل و قلوه قرض بدیم و همدیگرو یا به عرش یا به زیرزمین خونمون حواله بدیم، اما حداقل انتظار می ره با کمترین کلمات گفته بشه که چرا اون شخص تاثیرگذار بوده. در حالی که متن مربوط به رهنورد اینجوری نیست و به نظر می رسه متن نه توسط برنده جایزه صلح نوبل بلکه توسط شیرین خانوم همسایه اقدس خانوم اینا نوشته شده! (ظاهرا من هم به سبک سایرین با این قضاوت بی رحمانم، شیرین خانم رو فرستادم به زیرزمین خونمون! .... بلخره این ویژگی های ایرونی ارکیتایپال هستن و به راحتی نمی شه از شرشون خلاص شد). نوع نوشته ایشون خود گویای اینه که این واکنش ها ربطی به سواد و تجربه و موقعیت اجتماعی شخص نداره.

اما تو سایر مطالب مجله، متن رابرت دنیرو برای توصیف «چگونگی و نحوه» تاثیرگذاری بن استیلر خیلی بامزه و به جا بود.